بررسی نحوه خشک شدن قارچ خوراکی پیش تیمار شده با پرتو گاما و کیفیت انبارمانی آن تحت بسته‌بندی‌های مختلف
کد مقاله : 1035-NCHPNT
نویسندگان:
احسان فرتاش نعیمی *1، محمد هادی خوش تقاضا2، سلیمان عباسی2
1تبریز خیابان آبرسان کوی پزشکان کوچه شهید صالحی پلاک 33 طبقه اول
2دانشگاه تربیت مدرس
چکیده مقاله:
تعیین و کنترل شاخص‌های کیفی و کمی محصول از جمله شکل، رنگ، طعم و بافت می‌تواند در نگهداری و بازاریابی محصول نهایی بسیار موثر باشد. در این تحقیق، تأثیر دز پرتودهی گاما (0، 2/1، 4/2 و 6/3 کیلوگری) و دمای خشک کردن (50، 60 و 70 درجه سلسیوس) بر روی نرخ خشک شدن، میزان روشنایی (شاخص L*) و سفتی بافت ورقه‌‌های قارچ مورد بررسی قرار گرفت. همچنین بخشی از نمونه‌های خشک شده تحت شرایط فوق در سه نوع ماده بسته‌بندی شامل پلی اتیلن، بی اکسیلاری ارینتت پلی پروپیلن به ضخامت 40 میکرومتر و نانو کامپوزیت بر پایه‌ی نانو امولسیون سیلیکونی قرار گرفتند و پس از چهار ماه نگهداری در دمای محیط، تأثیر ماده‌ی بسته‌بندی روی پارامترهای میزان روشنایی (شاخص L*) و سفتی بافت (قبل و بعد از جذب آب) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش دز پرتو گاما و دمای خشک کردن، نرخ خشک شدن ورقه‌های قارچ‌ افزایش یافت. همچنین نمونه‌هایی که در دماهای پایین خشک شده بودند، رنگ (شاخص روشنایی) و سفتی مناسب‌تری داشتند. تاثیر پیش تیمار پرتودهی در حفظ رنگ و بافت نمونه‌ها معنی‌دار بود. نتایج آماری تأثیر فاکتورهای دز پرتودهی، دمای خشک کردن و نوع ماده بسته‌بندی بر روی ویژگی‌های کیفی بعد از چهار ماه نگهداری نشان داد اثر ساده و متقابل بسته‌بندی در اکثر موارد بر روی شاخص L* ورقه‌های قارچ معنی‌دار نبود. در حالیکه اثر ساده و متقابل تیمارهای مذکور بر روی سفتی بافت در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود.
کلیدواژه ها:
پرتو گاما، خشک کردن، قارچ خوراکی، رنگ، بافت
وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است