مروری بر روش های تعیین اندازه کریستال های شکر
کد مقاله : 1061-NCHPNT (R1)
نویسندگان:
حسن مسعودی *1، سیدمحمود اسدی2
1خوزستان- اهواز- دانشگاه شهید چمران اهواز- دانشکده کشاورزی- گروه مهندسی بیوسیستم
2خوزستان، اهواز، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده کشاورزی، گروه مهندسی بیوسیستم
چکیده مقاله:
تولید شکر از نیشکر از مراحل مختلفی- از زمانی که نیشکر وارد کارخانه می شود، تا مرحله سانتریفیوژ، جایی که کریستال های شکر از شربت ملاس جدا می شوند- تشکیل می شود. واحد پخت مهم ترین بخش در فرآیند تولید شکر است. زیرا کریستال سازی در این واحد صورت می گیرد. کیفیت شکر تولیدی و میزان رشد کریستال در دیگ پخت به تعیین دقیق اندازه کریستال وابسته است. فرایند کریستال سازی معمولاً با استفاده از روش های غیرمستقیم (مانند هدایت و رسانایی شربت شکر، ارتفاع نقطه جوش، گشتاور همزن و اندازه گیری فرکانس رادیویی) و مستقیم (ارزیابی چشمی) نظارت می گردد. نتایج حاصل از اندازه گیری های غیرمستقیم مورد ارزیابی قرار گرفته و در اختیار اپراتور پخت قرار می گیرد تا تصمیمات لازم را در مورد فرآیند پخت (مانند تنظیم فشار، دما، PH و ...) بگیرد. روش هایی وجود دارند که با استفاده از آنها می توان اندازه و شکل کریستال های شکر را تخمین زد. یکی از مهمترین روش های رایج در کارخانجات تولید شکر و آزمایشگاه های ارزیابی اندازه شکر، روش الک می باشد. علاوه بر این روش، روش های نوین مانند بکارگیری لیزر، تصویربرداری، هدایت الکتریکی و امواج مایکروویو پدید آمده‌اند. این روش ها در حال بررسی و جایگزینی با روش های سنتی می باشند. در این مقاله ضمن بررسی روش های مختلف تعیین اندازه کریستال های شکر، مزایا و معایب هر روش تشریح شده است.
کلیدواژه ها:
اندازه کریستال، مرحله پخت، روش الک، پراکنش لیزر، روش تصویربرداری
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است