اثر زمان انبار مانی بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی دانه های گندم
کد مقاله : 1118-NCHPNT
نویسندگان:
آرزو حامدیان *1، فریده طباطبایی یزدی2، سید علی مرتضوی3، آرش کوچکی4
1خراسان جنوبی-شهرستان قاین-بلوار بامشاد27 پلاک 30
2مشهد-میدان آزادی-دانشگاه فردوسی مشهد-دانشکده کشاورزی-گروه علوم و صنایع غذایی
3مشهد-میدان آزادی-دانشگاه فردوسی-دانشکده کشاورزی-گروه علوم و صنایع غذایی
4استاد گروه علوم و صنایع غذایی/ دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده مقاله:
گندم از جمله دانه‌های غلات اصلی است که در سر تا سر جهان جهت تهیه محصولات غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دانه به طیف وسیعی از محیط‌ها سازگار بوده و لذا در مناطق زیادی کشت می‌شود. اما متاسفانه در برخی از این مناطق، این محصول بلافاصله پس از برداشت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این در حالی است که گندم مورد نظر به علت سیالیت گلوتن آماده استفاده نمی‌باشد. این امر باعث شده است که محصولات تهیه شده از آن، از کیفیت کافی برخوردار نباشند. بنابراین انبارمانی و پروسه رسیدن دانه‌های گندم در شرایط کنترل شده، پس از برداشت امری ضروری می‌باشد که به موجب آن می‌توان ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی دانه‌های گندم را بهبود بخشید. همچنین اطلاع از رفتار دانه در طی زمان نگهداری می تواند برای جلوگیری از افت کیفیت گندم مورد استفاده قرار گیرد. در نتیجه هدف از این تحقیق بررسی تغییرات فیزیکوشیمیایی دانه های گندم در طی زمان انبار مانی، پس از برداشت می‌باشد.
کلیدواژه ها:
گندم، ذخیره‌سازی، ویژگی‌های کیفی
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است